3.2.Interpretacja pomiarów
Jednym ze sposobów interpretacji wyników zebranych przez anemometr, jest graficzny wykres kołowy zwany różą wiatrów. Jest to wykres zazwyczaj podzielony na 8 do 16 równych części , pokazujący z jaką prędkością i z jakiego kierunku na danym obszarze wieje wiatr.
Przykład:
Kierunek
wiatru |
N |
|
|
E |
|
|
S |
|
|
W |
|
|
Częstotliwość
występowania wiatru [%] |
4,5 |
5 |
8,5 |
7,5 |
8 |
7,8 |
9 |
10 |
15 |
16 |
6 |
4 |
Średnia
prędkość wiatru [m/s] |
6 |
5,5 |
7 |
7,1 |
6,8 |
5 |
6,8 |
5,8 |
7,3 |
6,5 |
6,4 |
5,7 |
Tabela 1. Częstotliwość i prędkość występowania wiatrów.
Na podstawie tabeli 1 wykreśla się różę wiatrów:
Rys.5.Róża
wiatrów
Długość pasków koloru szarego reprezentuje częstotliwość występowania wiatru, czyli jaki procent czasu wieje z danego kierunku, | |
czarne kliny powstały w wyniku pomnożenia średniej prędkości wiatru z danego kierunku i częstotliwości występowania wiatru. Wartość ta mówi jak bardzo dany sektor przyczynia się do średniej prędkości wiatru na danym obszarze pomiaru, | |
ostatni (żółty) klin mówi o mocy niesionej przez wiatr. Energia zmienia się z kwadratem prędkości wiatru. Jest to najbardziej interesujący parametr, mówiący z którego kierunku dochodzi najwięcej mocy do napędzania naszej turbiny. |
Jak widać na rys.5, najwięcej energii będą dostarczać wiatry z zachodu. Róża wiatrów jest bardzo pomocna podczas wybierania miejsca do usytuowania elektrowni. Jeśli ma ona być wybudowana na lądzie, trzeba uwzględnić jak najmniejszą ilość przeszkód i jak najgładszy teren, z kierunków z których dostarczana jest największa energia.
Siła i kierunek wiatru może zmieniać się jednak z roku na rok (nawet o 10 %) dlatego planiści usytuowania dużych elektrowni lub parków, oprócz rocznych (lub kilkuletnich) pomiarów wiatru, biorą pod uwagę także wieloletnie pomiary meteorologiczne z pobliskich stacji, aby uzyskać bardziej wiarygodne wyniki.